Dzisiejsza socjologia nieustannie szuka sposobów jak najlepszego odzwierciedlenia rzeczywistości społecznej, tak aby nic z niej nie utracić. Dawny rozdźwięk między tym, co jest ujęciem naukowym, a co nim nie jest, ulega zatarciu. Prezentowana publikacja wpisuje się w najnowsze dyskusje dotyczące tego, jak udoskonalić metodologię, aby nie pominąć niczego, co może być istotne w procesie badawczym. Książka skupia się na wrażliwej/uwrażliwionej metodologii, by nie rzec: metodologii zmysłowej, zmieniającej charakter relacji badacza ze światem. Badacz nie jest tylko obserwatorem, ale staje się uczestnikiem, a w swoim podejściu wykorzystuje zupełnie nowe dane, dostępne dzięki otwarciu na zmysł dotyku, węchu, słuchu, a także wzroku, ale inaczej niż wcześniej. Pozwala to na uniknięcie redukowania rzeczywistości do "szkiełka i oka" naukowca.

Książka zawiera referaty wygłoszone na konferencji "Teksty - obrazy - performanse. Autobiografia na granicy doświadczenia życia codziennego, sztuki i nauki". Zebrane w niej teksty zostały podzielone na trzy części: Teoria i historia zapisu doświadczenia; Teksty, obrazy i przeżycia - praca na przypadkach oraz Wydarzenie - zapis - analiza. Problem performatywności zapisu. Poruszają różnorodne tematy i otwierają odbiorcę na metodologiczne poszukiwania.

(na podstawie recenzji Małgorzaty Bieńkowkiej)