Książka z serii "Rozprawy Doktorskie. Monografie".

W monografii zostały opisane procedury diagnostyczne maszyny synchronicznej wykorzystujące metody sztucznej inteligencji. Analizie poddano cztery przypadki uszkodzeń,  w tym zwarcia oraz przerwy w uzwojeniach twornika i wzbudzenia. Symptomów tych uszkodzeń poszukiwano z wykorzystaniem metod: MCSA, analizy wektora przestrzennego prądu twornika oraz selekcji cech z zastosowaniem algorytmu genetycznego jako sposobu przeszukiwania przestrzeni cech i odległości Mahalanobisa. Porównane zostały różne warianty algorytmu genetycznego w badanym problemie selekcji. Na podstawie wyników selekcji przeprowadzono klasyfikację z wykorzystaniem sztucznych sieci neuronowych typu MLP oraz modelu rozmytego Mamdamiego–Zadeha. Parametry obu klasyfikatorów optymalizowane były z zastosowanie algorytmu genetycznego