Klawiatura, jako narzędzie służące do wprowadzania znaków, została po raz pierwszy wykorzystana w maszynach do pisania, gdzie efektem wciśnięcia klawisza było otrzymanie na kartce papieru wizualnej reprezentacji wybranego znaku. Wraz z rozwojem techniki znajdywano dla niej nowe zastosowania, na przykład używano jej do wprowadzania treści depesz, a później – jako jednego z narzędzi do pracy z maszyną cyfrową. Choć w budowie i funkcjonowaniu klawiatury zaszły ogromne zmiany, najpopularniejszy układ klawiatury, tzw. układ QWERTY, który opracowano w XIX wieku, pozostał niemal taki sam. Pomimo powstania wielu alternatywnych dla niego układów nie istnieje jeden przyjęty zbiór kryteriów służących optymalizacji rozmieszczenia znaków na klawiaturze, a autorzy najpopularniejszych układów podczas ich tworzenia uwzględniali najczęściej specyfikę języka angielskiego.

W wyniku przeprowadzonych przez autora badań powstał model optymalizacji rozmieszczenia liter na klawiaturze oraz utworzony na jego podstawie układ PoLay, który jest zdecydowanie lepiej dostosowany do potrzeb użytkowników języka polskiego niż klawiatura QWERTY i znacznie poprawia szybkość i ergonomię pisania. Zdaniem autora zasadne byłoby rozpoczęcie dyskusji o możliwości zastąpienia klawiatury QWERTY układem, który będzie wygodniejszy dla osób piszących w języku polskim i bardziej efektywny.