Książka jest wyborem tekstów źródłowych z lat 1861-1914 ilustrujących złożone zabiegi różnych gremiów na rzecz powołania w Krakowie polskiej uczelni górniczo-hutniczej. Główną aktywność na tym polu wykazywali oświeceni posłowie galicyjscy, władze Krakowa oraz absolwenci i studenci wyższych szkół górniczych skupieni w różnego rodzaju stowarzyszeniach inżynierów i techników. Za polską rację stanu uznali oni stworzenie silnego ośrodka naukowego, który prowadziłby badania służące modernizacji kraju z wykorzystaniem jego bogactw naturalnych oraz przygotowywał specjalistyczne kadry inżynierów. Efektem podjętych starań było powołanie w Krakowie wyższej szkoły górniczej, zatwierdzone najwyższym postanowieniem cesarza Franciszka Józefa z dnia 31 maja 1913 roku.
Opracowanie będzie z pewnością pasjonującą lekturą nie tylko dla pracowników i studentów Akademii Górniczo-Hutniczej, ale także historyków zajmujących się dziejami nauki i szkolnictwa oraz wszystkich, którzy interesują się Krakowem, Galicją i historią gospodarczą przełomu XIX i XX wieku.