Książka jest próbą spojrzenia na język jako na fenomen odgrywający zasadniczą rolę w procesach społecznych, zachodzących zarówno na poziomie makrostrukturalnym, jak i mezo- i mikrospołecznym. Przedstawione teksty reprezentują różne „światopoglądy” teoretyczno-metodologiczne, odmienne sposoby podejścia do materiału badawczego, inne założenia terminologiczne i definicyjne. Monografia ta ukazuje więc w pośredni sposób fakt, iż polska socjologia języka jest – jak nam się wydaje – w fazie swoistego „rozproszenia” czy też atomizacji. Chciałybyśmy, by stała się ona przyczynkiem lub zgoła pretekstem do dyskusji nad miejscem języka w teorii i empirii socjologicznej oraz nad związkami językoznawstwa i socjologii na płaszczyźnie założeń ontologicznych i metodologii. Warunkiem sine qua non takiego dialogu [...] jest konieczność zintegrowania wiedzy, utworzenia wspólnej dla niej platformy, powstawania takich lokalnych i ogólnopolskich inicjatyw, które pomagałyby w „dwustronnych” rozmowach: uzyskiwaniu konsensusu, ale też respektowaniu odmiennych racji i punktów widzenia.

[fragmenty Wstępu Katarzyny Leszczyńskiej i Katarzyny Skowronek]

Zamieszczone w tomie artykuły są ważne, ciekawe i inspirujące [...]. Wnoszą wiele różnorodnych treści do ogólnej i szczegółowej wiedzy z zakresu socjologii języka i z pewnością spotkają się z życzliwym przyjęciem szerokiej grupy odbiorców zainteresowanych wzajemnymi związkami zachodzącymi w obrębie dwóch pokrewnych nauk, jakimi są językoznawstwo i socjologia.

[fragment recenzji prof. Bożeny Sieradzkiej-Baziur]

Mamy do czynienia z pracą, która jest przejrzysta i wyraźnie wskazuje teoretyczny i metodologiczny zakres refleksji nad socjologią języka. Równocześnie ukazane są różnorodne aspekty socjologicznej analizy języka, a jakość merytoryczna poszczególnych rozdziałów wskazuje, moim zdaniem, jak duże możliwości zrozumienia życia społecznego otwiera ta subdyscyplina socjologii.

[fragment recenzji prof. Dariusza Wojakowskiego]