Książka z serii "Rozprawy Doktorskie. Monografie".

Celem podjętych w pracy badań była próba opracowania algorytmów naświetlania wybranych gatunków roślin pozwalających na zwiększenie ich wytrzymałości na zasolenie gleby oraz poprawienie ich właściwości fitoremediacyjnych. Jako materiału doświadczalnego użyto dwóch szybko rosnących gatunków wierzb (Salix sp.), których biomasa wykorzystywana jest do celów energetycznych.
Prace doświadczalne podzielono na dwa etapy. Pierwszym były wstępne doświadczenia laboratoryjne, a drugim uprawy polowe na gruncie zasolonym oraz kontrolne na glebie niezasolonej. Badania laboratoryjne, przeprowadzone na uprawie hydroponicznej w roztworach NaCl, posłużyły optymalizacji algorytmów naświetlania zrzezów wierzb. Parametry stymulacji (rodzaj diody laserowej, czas, moc i sposób naświetlania), które dały najlepsze wyniki podczas doświadczeń wstępnych, zostały następnie zastosowane do naświetlania grup doświadczalnych w badaniach terenowych. W celu porównania wyników w każdym doświadczeniu wyodrębniano również grupę kontrolną nienaświetlonych roślin.